در این راستا ما نه تنها از سولوشن‌های بازارهای جهانی شرکای تجاری مان مانند زیمنس، ABB و … بهره می‌بریم، بلکه سال‌ هاست سیستم کنترل بومی مپنا، با نام تجاری MAPCS در رقابت با سیستم‌ های بیشتر شناخته شده را عرضه کرده‌ ایم.
سیستم کنترل توزیع شده MAPCS هم اینک در طرح‌ های جدید نیروگاهی گروه مپنا و برخی پروژه‌ های صنعتی دیگر مورد بهره‌ برداری قرار دارد. سیستم‌های DCS مورد اشاره و استفاده شده در این شرکت حداقل از یک یا چند نوع تکنولوژی Field Bus نظیر Foundation Field Bus , DeviceNet و Profibus پشتیبانی می‌کنند و قابلیت اتصال به آنها را دارند. با استفاده از Field Bus در این روش می‌توان تعداد زیادی Instrument/Actuator را با استفاده از تنها یک کابل رابط به کنترلرها متصل کرد و حجم کابل‌کشی را به شکل قابل ‌توجهی کاهش داد.
در سطح میانی، کنترلرها قرار دارند. هر کنترلر متصدی اداره یک قسمت از Plant است و معمولاً به همین شکل نیز نام‌گذاری می‌شود. کنترلرها از طریق یک شبکه ارتباطی با یکدیگر و نیز با سطح بالاتر در ارتباط هستند، این شبکه دارای پشتیبان یا Redundant است.
شبکه ارتباطی بین کنترلرها، Plant Bus نام دارد و از فیبر نوری به دلیل سرعت بالا و عدم نویزپذیری الکتریکی به‌عنوان رابط فیزیکی استفاده می‌گردد. روش‌ ارتباطی، Ethernet با ‌عنوان استاندارد IEEE802.3 می‌باشد، که با ترکیب کابل‌های زوج به هم تابیده برای اتصال نقاط انتهایی شبکه و فیبر نوری برای اتصال‌های اصلی (Back bone) سایت در یک سطح گسترده، استفاده می‌شود.
کامپیوتری که نرم‌افزار طراحی و مهندسی سیستم DCS روی آن نصب می‌شود و کلیه عملیات مهندسی سیستم شامل Download کردن برنامه در کنترلرها، تغییر در منطق برنامه و انجام اصلاحات و تغییرات در صفحات گرافیکی سیستم مانیتورینگ از طریق آن صورت می‌گیرد، ایستگاه مهندسی یا ES نام دارد که در اطاق کنترل مرکزی نیروگاه نصب می‌شود و به هر دو Bus سیستم اعم از Terminal Bus و Process Bus متصل است.
ایستگاه عملیاتی یا OT ، ایستگاه کاری اپراتورهاست. روی این کامپیوترها صفحات گرافیکی به شکل Runtime (که غیرقابل edit است) load شده است. ترمینال پوینت‌ ها از طریق Server به کنترلرها متصل هستند. اپراتورها می‌توانند مقادیر پروسسی را روی این سیستم‌ ها مشاهده نمایند و یا فرمان‌های کنترلی را از طریق آنها به کنترلرها ارسال کنند.